παρακοκίτης

(Ιατρ.). Οξεία λοιμώδης ασθένεια του ανθρώπου που μοιάζει με τον κοκίτη κατά την αιτιολογία, την επιδημιολογία και τα κλινικά συμπτώματα. Μπορεί να παρατηρηθεί σε κάθε ηλικία, αλλά προσβάλλει κυρίως τα παιδιά ηλικίας 3 έως 5 ετών. Πηγή μόλυνσης αποτελεί κάποιο άρρωστο άτομο και η μετάδοση γίνεται με τα σταγονίδια του σάλιου, κατά την ομιλία ή το βήχα, τα οποία μεταφέρονται με τον αέρα. Ο άρρωστος είναι μολυσματικός για δύο εβδομάδες από την αρχή της ασθένειας. Το κύριο σύμπτωμα είναι ο βήχας, που συνοδεύεται από ρινίτιδα και χαμηλό πυρετό. Οι επιπλοκές που παρουσιάζει ο π. είναι εξαιρετικά σπάνιες.